Salı, Şubat 26, 2013

Ev gibisi yok.




Bunlar geçen sene, annemin bahçeden söküp getirdiğim sümbül soğanlarının yeşermiş halleri...
Çok yakında, eminim çiçek açacaklar ve ben yine, yeniden "evimi dolduran mis gibi kokular içinde", sabah koşarak işime gidip, akşam yine koşarak evime döneceğim. 
"Koşmak" derken, kaçan zamanı yakalamaya çalışıyor "gibi" bir çaba içinde değilim. 
Hayatın kaçtığı da nereden çıkmış ayrıca?
Bir kare resimle bile "dondura-doldura" biliyorsan o saniyeni...dolu dolu yaşıyorsun demektir zaten.
Ya da bir yeşil dal, sana umut veriyorsa.
Kaçan da sensin, kovalayan da şu hayatta.

Güzel, güneşli bir salı günü, hepimiz için.






2 yorum:

  1. Gunaydin...Sumbulun kokusu gercekten cok harika,yogun ama rahatlatan bir kokysu var bana gore.Acmis hallerini ve renklerini simdiden merak ediyorum..

    YanıtlaSil
  2. Emel cim bayılıyorum sana :) ne güzel ifade etmişsin , tariflerini denemeye devam ...eline ,aklına ,d,line sağlık:))

    YanıtlaSil