Her şey zaman içinde, geçen zamana inat daha güzel sanki.
Sadece eşyalar değil.
Anneciğimin "gümüş saçları" mesela. Nasıl güzeller.
Hırpalanmış ama hala, iş gören, pamuk gibi elleri.
Çocukluğumda, kullandığım çatal-kaşıklar.
Örtüler, danteller, eski bir gözlük kılıfı, porselen bir tuzluk.
Yaşanmış, az-çok hırpalanmış, savrulmuş, toparlamış, tökezlemiş, düşmüş, kalkmış, iz bırakmış ne varsa.
Hepsi.
Eskinin kıymeti, en çok yaş ilerledikçe biliniyor herhalde.
Ben de son zamanlardaki durum bu.
Eskiye özlem, geleceğe umut içinde.
Mutlu haftalar olsun!
günaydın Emel,
YanıtlaSilsabah sabah yaptın yine yapacağını,güzel bi hafta olsun,hatıralar ve umutlarla.
sevgiler
Ah sen🙏🏻🙋🏻😘 en sevdiklerimden🙏🏻Günaydın
YanıtlaSilAynen öyle emel, yaş aldıkça eskinin kıymetini daha çok anlıyor insan.
YanıtlaSilÖperim anneciğinin o tonton ellerinden.
mutlu haftalar,
Cok duygulandim bnde emelcim annecigine cok slmlar ilk firsatta ugramak istiyorum inşallah
YanıtlaSilblogunuzu izlemeye aldım sizide bloguma beklerim :)
YanıtlaSilEvet,insan kendisi eskidikçe eskinin kıymetini,onlardaki yaşanmışlıkları çok iyi anlıyor.Eskilerde bir daha yaşayamayacağı kendi hayatından izler buldukça onu yok etmeyi hiç istemiyor sanki.
YanıtlaSilşahane bi tarif yaşanmışlıklara.
SilÖnce hımm sonra ahh , yorum sesli olsaydı bu sesleri duyardin. Hımm kaşık çatal için, annemden toplayıp getirdim. Ah da geçen zamana. Annecigini sevgiyle kucakliyorum.
YanıtlaSilKesinlikle katiliyorum.Vintagenin moda olmasinin sebebide budur zaten.Eskiler ne kadar eskisede degerleri hep artiyor :) ellerinize saglik.Blogunuzu yeni kesfettim ama cok begendim.:)
YanıtlaSil