Çarşamba, Ağustos 15, 2012




Görür görmez, içimi açtı, ruhumu rahatlattı, huzur verdi.
Dekorasyon dergilerinden birinde rastladım.
Hemen kestim.
Beyaza boyadığım "ikea çerçevem" vardı, ne zamandır boş duran.
Çekmeceden onu çıkardım, içine resmi yerleştirdim. 
"Mudo ferforje ayaklık"  üzerine dikilmiş kıyafet gibiydi, "cuk" oturdu.
Bir de, Alp'in, Alaçatı' da, deniz kenarından bulup getirdiği beyaz kireç taşı da yanlarına gelince, bana yine karşılarına geçip seyretmek düştü.


4 yorum:

  1. Seyredilmiycek gibi değil ki, çok güzel olmuş..

    YanıtlaSil
  2. Merhaba Blogunuzu yeni keşfettim ve hemen takibe aldım.
    Sizide benim kine beklerim:))
    http://komirra.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  3. Özge: Ba-yıl-dım..kendimi kaybettim bloğunda...Çok samimi, sıcacık,doğal..Ama..amaaaa...ama..Mira'yı tek geçerim..Allah nazardan saklasın. 1.yaş günü partisindeki fotoğraflar ve ikramlar süper..Tebrikler...Sevgiler..

    YanıtlaSil