Bal kabakları, tazecik ıspanaklar, yeni tatlanmaya başlamış nar, güneşin son demleri ile iyice kızarmış kapya biberler, domatesler, hala çok taze salatalıklar, hurmaların altın sarısını çoktan aşan o güzelim renkleri ve yine yeni yeniden hep denk geldiğim pazarın köşesindeki küçük çiçekçi. O kadar çiçeğin içinden dönüp dolaşıp hep aldığım ise yine Ayçiçeği.
Yalova'nın cumartesi pazarı benim çocukluğum.
Sadece bir pazar yeri değil benim için orada geçirdiğim saatler, çocukluğuma dönüşüm, annemin, babamın, ailemin, geçmiş zamanlarımızın acı-tatlı tüm anıları.
Annemin soluklanmak için oturduğu bank, ille de kaşar loru almak için uğradığı peynirci, kuşlarına marul aldığı tezgah, bursadan gelen kumaş parçalarının satıldığı tezgahlar, babamın kasabı, çınaraltının önünden geçen, torbalarla zar zor bindiğimiz, açlıktan ve yorgunluktan bizi bir an önce eve atsın diye beklediğimiz minibüsler, hepsi ıslak gözlerle, saatlerce dolaştığım şehrim, doğduğum toprağım.
***Aslında o rengarenk, bereketli tezgahları size göstermeyi çok istiyorum ama, fotoğraf çekerken an'ı kaçıracağım korkusu ile doya doya bakmayı tercih ediyorum. Belki bir daha ki sefere***
Mutlu pazarlar
emel
Emelim bu hafta sonu mu gittin pazara? Ben de oradaydım cumartesi :) Çok duygulanarak okudum. Zira çok benzer duygular çocukluğa dair... Rahmet olsun yitirdiklerimize.. Çocukluğumuzun o güzel demleri, hatıraları hep bâki kalsın...
YanıtlaSilEsenim kaçıyoruz arada. Bu haftasonu da oradaydık. Bir gelişimde arayacağım seni:)
SilEmel hanım merhaba mutfaktaki fayanslarınızı çok beğendim. Bende beyaz ve sade fayanslar arıyorum tadilat yapılan mutfağım için belli bir marka ve modeli var mıdır?
YanıtlaSilNur....