Kışın kasvetli, karanlık havasından, yavaş yavaş çıkmaya başladığımız bugünlerde, yediklerimiz-içtiklerimiz-giydiklerimiz kısaca kışa dair ağırlık yapan ne varsa bir bir ortadan kalkıyor.
Bir hafiflik, bir az yeme, bir çok hareket etme halleri bende.
Renk renk çiçeklerle donanmış masalar, yığılmış yemek çesitlerinden daha çok doyuruyor beni.
Bu masayı hazırlarken, penceremin önündeki gölden gelen minik kurbağanın sesi bile dalgaların kumsalı öptüğü ses gibi mesela.
Yaz akşamları, heyecan veriyor, mutluluk veriyor, umut veriyor bana.
Mutlu yaz akşamlarına!
Sevgiler
Emel
emelcim:))
YanıtlaSiliç açıcı gönül ferahlatıcı bi güzellik var yine burada.bahar gibisi var mı? yok valla:))
sevgiler
Kruvasanı ben yaptım deme, bayılırım şuracıkta ://
YanıtlaSiliçim açılıyor bu fotoğrafları görünce tatlım
YanıtlaSilharikasın
nasıl canlılar
evin insana huzur veriyooooo :)
YanıtlaSilNasıl da iç açıcı
YanıtlaSilİnsan bu masada yemeyi içmeyi unutur seyre dalar gider... Ama kruvasanlar misss gibi kokarsa duramayadabilir tabi ;)
YanıtlaSilbembeyaz huzuruna, tertibine hayranım.
YanıtlaSil