Sehpanın üzerinde, yüzünü sabah güneşine vermiş karagöz çiçekleri, yanında henüz kabuğundan çıkamamış, "heyheyleri üzerinde" at kestanesini görünce, hafiften yana kaymış duruyor..
Bizim evde, "doğadan, babam çıksa alıp eve getiririm" durumu var:) kim ne bulursa toplayıp getiriyor.. hepsine yer olduğu bilindiğinden herhalde..
Alp, taş, çiçek, dal parçası..Mete de..kozalak, at kestanesi..Artık, Allah ne verdiyse:)
Değersiz sandığınız, küçücük şeylerin bile hayatınıza nasıl renk kattıklarını görmeye başladığınızda, sınırsız bir mutluluk denizi içinde yüzüyorsunuz. Mutluluk zaten, öyle aramayla bulunan bir şey değil ki.. Esas mutluluk, sahip olduğun ne varsa, onun için minnet duymak ve şükretmek..
Sharma Emel:)
Mutlu bir gün dilerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder