Alp ile yatmadan önce yaptığımız 10-15 dakikalık sohbetler benim mücevherlerim.
Günün içinden, getirdiklerinden, hayallerimizden, her şeyden..
Ona öğüt vermiyorum, ne yapması gerektiğini söylemiyorum. Daha çok duygularımı açıyorum. Yaşadıklarımı paylaşıyorum..Hayallerimin peşinden nasıl koştuğumdan, sevdiğim şeyleri yapınca ne kadar mutlu olduğumdan bahsediyorum. Onun, varlığı için şükrettiğimi, Tanrı'ya ne kadar minnettar olduğumu anlatıyorum samimice..
O da bana..
Sık sık "seninle sohbet etmeyi çok seviyorum" demesi sanırım bundan.
Geçen gün, dergiden bir yazı buldum. Konuştuklarımızın özeti gibi..Düşüncelerimizi, hayata bakışımızı yansıtan ortak bir yazı ve kestim, çerçeveledim, salona koydum.
Yaydığı enerjiyi tahmin bile edemezsiniz.
Uzun uzun, hayata dair düşüncelere gerek yok. Geleceği planlamak hele..
Bu yazıda ki kadar..kısa ve öz..
Uzun uzun, hayata dair düşüncelere gerek yok. Geleceği planlamak hele..
Bu yazıda ki kadar..kısa ve öz..
Basit şeylerden keyif almanız dileği ile..
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
SilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSil