Sarı Petunyalar, beyaz ortancalar...
Uzun zamandır hayali kurduğum, telaşsız, koşuşturmasız keyif zamanlarınının içindeyim.
Erkenden kalkıp, oğlumu sarıp sarmalayıp okula gönderiyorum...
Servis siteden çıkıncaya kadar camdan arkasından el sallayarak.
Sonra Mete'cim çıkıyor evden.
Annemde yanımda bir kaç gündür.
Balkonda sardunyalar içinde kahvaltı, tazecik simit-peynir eşliğinde demlenmiş tomurcuk çaylarımızla.
Çimlerin yeni sulanmış kokusuna karışan kuş sesleri.
Gölün kenarından yükselen kurbağa sesleri.
Bir sessizlik, bir dinginlik hali.
Hepsini ama hepsini çok özlemişim...
Kendinize mümkün olduğunca ruhunuzu besleyen "keyif zamanları" yaratmanız dileği ile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder