Yıllardır, yazın gittiğim her deniz kenarından, kumsaldan küçük bir kavanoz kum getiririm.
Uzun zamandır, onları daha düzenli nasıl saklayabilirim diye düşünüp, vakitsizlikten ertelediğim için, kar tatilini fırsat bildim.
Küçük kavanozlar aldım ve üzerine getirdiğim yerlerin adını, tarihini yazdım (edding beyaz ,ince uç, cam kalemi)
Sonra, güzelce sıralayıp rafa kaldırdım.
Çok enteresan, kum deyip geçmeyin.
Hepsinin dokusu, kokusu ve rengi değişik.
Farklı karakterli, farklı kişilikli gibiler.
Biri yumuşak, biri sert.
Biri daha ince, biri kalın.
Biri açık renk, bir diğeri koyu.
Sert rüzgarlar, sert dalgalar, sert iklimler görmüşler, ufalanmış, küçülmüşler ama yok olmamışlar. Aksine, tek tek bakınca pırıl pırıl parlıyorlar ışığı görünce.
Farklılıkları onları güzel kılan ve hatırlattıkları o güzel anlar hayata değer katan.
Mutlu haftalar!
Emel
Çok ilginç ben taş toplarım ilk defa kum duydum. Önümüzdeki hafta Sicilya'ya gideceğim kumları I torbaya koyayim. Teşekkürler Emel. Sevgiyle Kalın.
YanıtlaSilİyi yolculuklar ve çok güzel insanlar, anılar, kumlar, taşlar biriktirmenizi dilerim.
SilTeşekkür ederim mesajınız için ayrıca.
İlginç bir koleksiyon.
YanıtlaSilYıllar önce yurt dışında yaşayan bir koleksiyonere kum göndermişliğim vardır :)
YanıtlaSilmemleketimizin kumu bile koleksiyon değerinde:) taşı, toprağı nasıl altın olmasın.
SilHarika bence harika...
YanıtlaSilteşekkürler
Silbiz insanlar şu kum taneleri kadar bile olamıyoruz.. farklıyı bize benzesin diye törpülüyor, rendeliyoruz, karşı duranı tu kaka ilan ediyoruz...
YanıtlaSilve evet kum kavanozları ne güzel fikir olmuş... bulundukları rafa neşe katmışlar.
Keşke farklılıklarımızla bir bütün olsak değil mi? Ayrıştırmadan, ötekileştirmeden. Işığı görünce parlayan kumlar gibi, sert koşullarda birlik, yürek olsak.
SilNe anılar saklıyordur hafızasında her bir kum tanesi. Harika bir koleksiyon olmuş, mutluluk versin.
YanıtlaSilevet, mesela çocukluğum en güzel yılları yalova çiflikköy de geçti.Oradan aldığım kumu kokladığımda o zamanlara geri dönmek paha biçilmez. Teşekkür ederim.
Silharika bir fikir bu, insan yan yana dizip bakana kadar aralarındaki o nüansı da fark etmez..oysa sadece anıları değil, kendileri de farklı..Bayıldım, kıskandım, ben de başlayacağım hemen ben de ben de..:))
YanıtlaSilhiç biri birbirinin aynı değil. Aynı bizler gibiler:) Bazen avucuma alıp, sıkıp gazetenin üzerine akıtıyorum. Çocukken kum tepeleri yapardık deniz kenarında. O his bende ki.
SilKum dersin ama bak işte sen "kum" dememişsin, hatıra demişsin, güzel anlar demişsin, anlamlarıyla birlikte saklamışsın güzelce..
YanıtlaSilHelal sana Emel :) Bir de o memleketin kumuna hafiften kalbim çarptı :))
Esencim, ah yalova diyorum her zaman. Anacığım gittiğinden beri gelemedim, gelmek çok zor:( ama havalar düzelsin, gidip bir havasını solumam içime çekmem lazım. Seni de görürüm belki.
SilNe güzel olur Emel, inşallah canım.. Küsme sakın Yalova'ya e mi canım benim..
Sil