MİNDER YÜZÜ YENİLEME & MİNİK KETEN SABUNLUKLUK

Maskelerimizi takıp ufaktan ufaktan çalışma günlerine dönüyoruz bu aralar. 

Evde olmak çok güzeldi tabi ama çalışmakta gerekiyor.

 Alınan önlemlere ve kararlara uyarak normal denilen ama asla "eski normal"olamayacak günlere başlıyoruz.

Hepimiz için güzel ve sağlıklı günler öncelikle.

Evde kaldığım zamanlarda en çok ufak tefek boyama ve dikiş işleri yapmaya çalıştım diğer meşguliyetlerden arta kalan zamanlarda. Çok da iyi geldi.

Dikiş dikmekten çok anlamıyorum ama keyif alıyorum. Kendi kendime, öğrenmeye çalışıyorum şimdilerde.

Kullanmaktan kenarı aşınmış minderi, kullanmadığım keten şal ile elde kaplayıp, ortasına düğmeler dikip, kenarlarına da yine keten bir kurdele ile bağlama yerleri yaptım.

Yeni hali çok hoşuma gitti. Minder den ziyade sanki koltuk yastığı gibi bile kullanılabilir, alternatif yeri çok.

Yine elimde kalmış, ufak keten kumaş parçaları vardı, beyaz keten.

Onlarıda kese gibi dikip, kenarlarına dantelden işlemeler diktim. Sofra için kaşık-çatal kesesi ve sabun kesesi olarak kullanacağım şimdilik. Sonrasında belki lavanta koyarım içlerine.

Eskiyi değerlendirmek, hazır alıp bir sürü masrafa girmekten çok daha keyifli. Hem şu "bir şeyler üretmek, ortaya çıkarmak, değerlendirmek, tasarruf etmek duygusu" var ya, diğer bütün ruhsal ihtiyaçlarımızın listesine, "en çok oy alan" olarak yerleşebilir bence.

Emel