Hayat kısa, kalıcı olan hatıralar
Anneannemle çok az vakit geçirebildim.
Çocukluğumdan hatırladığım, bayramlarda, elini öpmeye gittiğimizde, bize mutlaka mendil içinde para verir, saçımızı okşar, yanağımızdan öperek severdi. Çok uzun, ama çok uzun siyah saçları vardı. Onları örer, eşarbının altına muntazam bir şekilde saklardı. Sık dişli siyah plastik bir tarağı olduğunu hatırlıyorum. Arada bir yıkanmasına yardımcı olması için annemi çağırırdı evine de, annem önce saçlarını iyice yıkar, sonra o tarakla tarar, iki pelik örer, alta kıvırır, topuz gibi yapardı.
Uzun uzun bir iş'ti, ya da çocuk aklımla bana öyle gelirdi.
Astım zorladı onu, hemde çok zorladı.
Ben istanbul'da okumaya geldiğim sene -1987- melek olup, gitmek istedi ve gitti.
Nur içinde yatsın Anneannem, bu dantelleri, annem ilk bebeğine hamile iken -abim için- örmüş ve annemin gelin gittiği Çorlu / Ahmetbey'e getirmiş. (55-56 sene önce)
Bebek yastığı için dantel kenarlıklar, çarşaflar, kılıfları.
Çokta güzel mekik oyası yapardı, baş parmakları mekik yapmaktan hep yaraydı. Onlardan da var elimde Allah'tan saklamışım.
Elleri ile ince ince dokumuş hepsini.
Muazzam kıymetli tabi.
Çok uzun yıllar, annemin sandığındaydı bunlar. Açar arada bakardık ama hiiiiç anlam ifade etmezdi ki o zamanlar.
Geçen aylarda, annem evi taşırken, aldım geldim sandığın içinden.
Yıkadım, kolaladım ve dolabımda, gözümün önüne yerleştirdim. Bende "göz hizası" sorunu var biliyorsunuz artık! Sevdiğim herşey gözümün önünde olsun yeter.
Hayat geçiyor ama hatıralar kalıyor işte,
Hemde yepyeni, hiç eskimeden. Yeter ki sahiplenelim.
günaydın,
YanıtlaSiliçimi titrettin emel,ben de saklıyorum annemin bazı şeylerini,o hayatta çok şükür ama biliyosun,alzaymırla yaşıyoruz.
sevgiler
bilmiyordum:( çok geçmiş olsun. Acil şifalar.
SilAnneanneciğin ve abin nur içinde yatsınlar. Sevdiklerinden bir şeyler kalmış olması onları hatırlayabilmek ,baktıkça anmak ne kadar güzel. Bu konuda çok şanslıdın Emel.
YanıtlaSilGülay Abim çok şükür hayatta. Yanlış anladın sanırım:(
SilGunaydin pinarcim.fotolar cok guzel,huzurlu vede huzunlu.o el emegi nadide parcalari evinin en guzel en gorunur yerinde saklamakta haklisin.ne mutlu sana o ortulere sahip olmussun ileride insallah sende gelinine ellerinle bu nadide ortuleri verirsin ve maneviyatini anlatirsin. Hepimizin kaybettigimiz yakinlari nurlar icinde yatsin.sevgilerle didem
YanıtlaSilSevgili Didem, çok teşekkür ederim. Amin.
SilDear Emel,
YanıtlaSilthank you so much for your lovely comments, you're in my heart, too ;o)
Beautiful pics and story....."Memories - like the corners of my mind...."
Warm greetings,
Salanda
what a nice sentence! "Memories-like the corners of mine." I wrote in my mine:)
Silwith loves Salanda,
Thank you so much.
gene ne güzel yazmışsın... bi zaman hiç bir şey ifade etmeyen şeyler sora ne kıymetli oluyor değil mi? Yada zamanla biz kıymet anlar oluyoruz. annemlerden uzaktayım her gidişimde yada annemin her gelişinde sende şu vardı atma onu sakın bana getir diyorum,kafamda daha bir sürü şey var almam gereken :) geçenlerde annem burdayken açtık sandığı bakıyoruz, anneannemin gelinlik eldiveni, annem bile şaşırdı ... anlatınca bunu birilerine garipsiyolar.. ama olsun benim için çok önemli, hatıralar..
YanıtlaSilHayat geçiyor ama hatıralar kalıyor işte (iç sesim gibisin emel :)
sevgiler,
Hatıraların olması ne güzel. Yaşanmışlık, yaşadığının göstergesi işte. Ancak zamanla değer kazanıyorlar, durdukları yerde kıymetleniyorlar. Altın gibi.
SilÇok teşekkür ederim.
gene ne güzel yazmışsın... bi zaman hiç bir şey ifade etmeyen şeyler sora ne kıymetli oluyor değil mi? Yada zamanla biz kıymet anlar oluyoruz. annemlerden uzaktayım her gidişimde yada annemin her gelişinde sende şu vardı atma onu sakın bana getir diyorum,kafamda daha bir sürü şey var almam gereken :) geçenlerde annem burda iken açtık sandığı bakıyoruz, anneannemin gelinlik eldiveni, annem bile şaşırdı ... anlatınca bunu birilerine garipsiyorlar.. ama olsun benim için çok önemli hatıralar..
YanıtlaSilHayat geçiyor ama hatıralar kalıyor işte demişsin ya ,iç ses gibisin emel :)
sevgiler,
harika benimde var böle ama henüz gözümün önünde değiller çoluk çocuk azıcık karmaşayı hafifletince belki bende böle koyarım önüme...
YanıtlaSilbende yeni yeni çıkarıyorum ortalara. Zamanı gelince bir şekilde çıkmak istiyorlar oradan:)
SilAnneannenin ellerine sağlık,yaptıklarına değer verip saklaman çok güzel böylelikle onu hala yaşatıyorsun.Senin gibi gençlerimizin olması çok güzel artık bu işlere pek değer verilmiyor bu da beni üzen bir konu.
YanıtlaSilSevgilerimle..
evet, tüketiyoruz ya her şeyi anında çağ gereği dedikleri. Ben çağa mpek uymak istemiyorum bu anlamda. O bana uysun.
SilÇok teşekkürler.
Ne kadar tatlısın ! Sendeki bu aileye,anılara bağlılık,geçmişine sahip çıkma halleri var ya... Sana gün geçtikçe hem sevgim artıyor hem de saygım.
YanıtlaSilMisss gibi beyaz sabun kokusu doldurdun bu sabah evime.
Burada bu gün hava güzel ,güneşli ve serin ama dün çok soğuktu ...
Buralara kısa süreli uğrayabiliyorum,Ankara'dan konuklarım var .
Bir c ee deyip kaçabiliyorum ama sana "merhaba" demeden yapamıyorum.
Öpüyorum çok ♥
Nilgüncüm çok teşekkür ederim. Aynı duygular ve samimiyetle kucaklıyorum seni. Kolay gelsin, kimbilir neler yaptın, ne masalar hazırlandın sen şimdi?
Silinanın ki resimlere bakarken beyaz dantellerin beyaz sabun kokusunu aldım. eskiden ne güzel hazırlanırdı danteller, beyaz sabunlarla yıkanır, kolalanır. tıpkı öyle göründü gözüme anneannenciğinizin dantelleri. nur içinde yatsın. sevgiler...
YanıtlaSilTeşekkürler Öce, Amin.
SilBenim babaannem ve dedelerim ben daha doğmadan önce ölmüşler, onları hiç tanımadım ama anneannemle bayağı vakit geçirdik.. 100 yaşına gelmek üzereydi öldüğünde.. Çok sert ve disiplinli bir kadındı ve saçları aynı senin anneneninki gibi upuzundu hiç kesilmezdi.. Bana da ondan kalan en kıymetli şey, gencecik bir gelinken, Romanya'dan Türkiye'ye göç ederken kıyamayıp yanında taşıdığı bir duvar aynası.. Bütün aile için çok kıymetliydi ama nasılsa bana kaldı o ayna.. Şİmdi evdeki gözümün nuru eşyalardan biri.. Hepsine Allah rahme eylesin...
YanıtlaSilNe kalırsa onlardan, en kıymetlisi oluyor. İster bir tarak, ister bir eldiven, bir bardak...
SilDeğer veren de, saklayan da şanslı bence.
Ben de eski anısı olan dantelleri kullanmayı çok severim, değdikleri yere değer katıyorlar...
YanıtlaSilEvet, sanki ruhları ile hayat veriyorlar değil mi?
Silfotolar eşyalar zarif ince hoş ferah da ama anlattıklarınız daha hoş :)
YanıtlaSilTeşekkürler Deeptone:)
SilBen de küçük yaşta anneannemi kaybettim. Öyle çok severdim ki onu. Nur içinde yatsınlar. Aynen seninkiler gibi benimde böyle dantellerden yapılma bilumum kıymetli elişlerim var. Hepsini ben daha küçükken örmüş ve anneme emanet etmiş. Sağlıklıyken yapayım da bakarsın sonra gözlerim bozulur yapamam diyerek. Ara ara çıkarıp seviyorum ben de onları. Yazını okuyunca onu ne kadar özlediğimi farkettim. Sevgiler :)
YanıtlaSilAh aynı sözleri sarfederdi oda. Sağlamken yapayım da, sonra yapamam.
SilNur içinde yatsınlar.
O sandığı açıp, içindekileri çıkardığın gün büyüdün. Biliyorsun değil mi? Emel beni nerelere yolladın bir bilsen. Aynı fildişi tarak, babaanneciğimin saçları...Anlatırken; bileğim kalınlığındaydı örgülerim diyerek, gözlerini Rumeli'ye doğru hüzünle dolduruşu... Beyaz işler...Danteller...Ve; en son, tararken dökülenlerini topladığı saçlarından, yaptığı iğnedanlık...:( Eskiyle, anılarla yaşamak başka bir ayrıcalık. Düşünce bazında yaptığımız geri dönüşlerin, özlemleri bir an için azalttığı fikrine kapılsakta... Bence, özlemler her zaman aynı yoğunlukta.:( Sevgiler kocaman. Senden bir küçük rica...Dantelin altındaki beyaz işleri açıp fotoğrafla benim için lütfen.:) Ben de ona benzer bir beyaz işi, anneciğimden kalan eski bir yatak takımı eteğinden oluşturduğum masa örtüsünü yılbaşı soframda kullanmıştım.
YanıtlaSilBaşım üstüne Nilgüncüm.
Silen kısa zamanda başka bir yayında yapacağım söz.
Çok teşekkür ederim.
Böyle hatıraların sahibi senin çok sevdiğin biriyse ondan kalan ne olursa olsun, senin için dünyanın en kıymetlisine dönüşür .Bendeki annemden kalan hatıralar gibi senin o güzelim dantellerini görünce anneciğim geldi aklıma, gidenlerin yeri dolmuyor ancak böyle hatıralarla yaşatabiliyoruz sevgiler
YanıtlaSilhatıralarımız hep olsun Meltemcim. Onlar olmadan yarım oluyoru sanki.
SilNe güzel anlatmışsınız...Benim anneannemde de aynı taraktan vardı ve saçlarını iki örgü yapıp,kendi elleri ile yaptığı iğne oyalı yemenisini başına bağlardı...Hüzünlendim..:( Nur içinde yatsınlar...
YanıtlaSilAmin.
SilÇok teşekkürler Füsuncum.
annemin evinde, eski ne kadar örülmüş dantel varsa, bir kutuya toplamıştım. örtüler kullanmıyoruz artık evlerimiz de ama o kadar el emeğine ve göz nuruna kıyamadım. Annem ne yapacaksın bunları diye sorunca bilmiyorum ama yitip gitmesin bunca emek yüreğim el vermedi demiştim...yatak da geçirdiğim bu 14 günde,işte o dantellerle uğraşıyorum, farklı örnekler, farklı ebatlar ve şekiller ama olsun basit bir şekilde birleştiriyorum...evde işe yarar bir şekilde kullanabileyim diye...ömürleri uzasın biraz daha kalsınlar... belki benden sonra da yüreği izin vermeyen birini bulur ve varolmaya devam ederler....anneannemin de saçları iki örgü pelikti... :)
YanıtlaSilNe güzel çok merak ettim, bir ara paylaşırsın inşallah. Ben arada sırada dantel sermeyi çok seviyorum bir yerlere. Özellikle yazın, beyaz, mis gibi danteller evin içine muhteşem bir hava veriyor. Bana öyle geliyor en azından.
SilÇok teşekkürler, sevgiler Moon. iyileştin mi bu arada?
teşekkür ederim ilgin için... parmak iyiye gidiyor ama biraz daha ev içi hallerdeyim. sevgili emel diyorum, sevgi ile ka hep diye , evet :) sevgili emel yorumlara tek tek cevap veriyor olman çok büyük bir incelik, sayfana cevaplarını okumak için de merakla giriyorum. bence paylaşımlarımız, gerçek amacına böyle ulaşıyor. sadece sayfama koydum görülsün halinin ötesinde,senin bu inceliğin, içimizden geçenleri de paylaşmamıza imkan veriyor. ben de gelen tüm yorumları cevaplamak konusunda titiz davranıyorum. bu vesile ile bir konuya da değinmiş oldum... gerçek anlamda paylaşımlarda bulunmanın keyfi ile ... kocaman sevgiler :)
SilHatıralara böylesine bağlı olman beni benden aldı Emelciğim,yazını okurken beni götürdün eskilere ......iki örgülü anneanneme canım anneme, onlarla dolu anılarıma ...En çokta o dantel parçaya baktım kaldım , aynısından benimde var ve en az seninki kadar değerli....Seninde dediğin gibi hayat geçiyor hemde hiç eskimeden.
YanıtlaSilÇok teşekkürler ebrucum, vardır hepimizin evinde muhakkak böyle detaylar, arada sırada çıkarmak lazım gün yüzüne.
SilSevgiler
ah ne güzel anlatmışsın emelim...ve ne güzel saklamışsın onları....benim anneannem hayatta hala ....çok şükür...benimde çeyiz hurcum var böyle minik...içi dantellerle dolu...açıp açıp bakarım...yerine koyarım...annem ördü hepsini daha ben 15 yaşında falanken...şimdi o kadar kıymetli geliyor ki,kullanmaya kıyamıyorum bile...çok güzel yazmışsın...çok seviyorum seni...
YanıtlaSilne mutlu sana. Git kokla, öp ellerinden, pamuk yanaklarından benim içinde. Sende de mi hurç var:)) Allahım yaa...bu kadar mı benzerlik be sibelim:)))
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim, bende aynı kalpten duygularla...
Sevgiler.