inspirations at home

 Kapı

 

Çocukluğumun geçtiği ev, eğer kalsaydı şu an 60-65 yıllık olması gerekiyordu.  Kalsaydı diyorum, çünkü, çok kısa bir süre önce, her yerin apartman olması gerektiğine karar veren inşaat sektörü, bizim minik bahçeli, tek katlı evimizinde yıkılıp yerine çok katlı, beton bir bina yapılmasını uygun gördü!

Civarda, "tek katlı-bahçeli" bir bizim ev kalmıştı, annem ona tepeden bakan! komşularından rahatsız olunca, ehliyetsiz, ısrarcı müteahhitlerin kol gezdiği Yalova'da, koşullar gereği neyse birine verdi evi.

Yalova'da neredeyse tek katlı-bahçeli evler tarihe karışacak çok kısa bir zaman sonra. Her yer, anlamsızca, fransız balkonlu, akıllı-lüks binaların istilasında ne yazık ki!

Deprem mi?

Onu takan kimse yok. "Yan yatar ama yıkılmaz abla" dedi "eski bakkal", "yeni MÜTAYİT bey"!

Neyse, içimin yangısı, şişmişliği bir yana, diyeceğim, ev yıkılırken orada olmak istemedim. Kim olduğunu bilmediğim ya da bildiğim -ne farkeder- birilerinin, gelip çocukluğumu, hatıralarımı yıkmasına, onları benden alıyor olmasına "seyirci kalmak" istemedim belli ki.

Ama annem mutlu olsun, sağlıklı ve hayatta iken rahat etsin, arzu etti, gönlü olsun diyerek sustuk, muş-mış gibi yaptık. O sevindi, bizde sevin-miş! olduk.

-konuya giremiyorum iyi mi, hassas nokta belli-

Neyse; ev yıkılmadan bir kaç gün önce, banyo girişinde, eski bir kapı vardı, ahşap kapı. 

Onu almak istediğimi söyledim anneme.  "Hatıra" dedim, "evin duvarına dayayacağım" dedim.

"aman kızım napıcaksın o eski kapıyı, senin evine gider mi hiç o eski şey" diye bir güzel çıkıştı bana.

Sonrasında, ben gidemedim, adamlar gelmiş, evi yerle-bir etmişler, o kapıyı ve onun gibi bir kaç kapıyı da, yoldan geçen eskicilere vermişler.

Kapı gitti yani.

Ev zaten gitti, şimdi 2. kata başlamışlar.

Annem mutlu.

Biz mutlu-ymuş gibi-

Bende gittim kendime, çerceve içinde bir kapı resmi aldım. Duvara, tam göz hizama astım. 

"Kapıların "yaşantımız içinde ne kadar çok ve önemli" olduğunu bana hatırlatsın diye.

"Biri kapanırsa, bir diğeri mutlaka açılır" diye.

"Güzel söz, demir kapıyı bile açar " diye.

"Asla sert kapatma, tekrar açmak zorunda kalabilirsin" diye.

"Dış kapının mandalı olmak, kötü birşey değil hatta değerlidir" diye.

Hayat kapılarınız hep açık olsun.

Soğukta kapansa bile, güneşte açıldığına inanırım çünkü.