Perşembe, Mayıs 22, 2014

Günü yaşa, anı yakala...












Başka yolu yok.
Öyle uzun vadeli planlar, yarını düşünerek yaşamalar, önünü görmeye çalışmalar, "biraz daha çalışayım, kazanayım, alayım, harcayayım, demeler, ertelemeler, görmezden gelmeler, yok saymalar, boşvermeler...
Yok!
Bir varız, bir yokuz nihayetinde anladık!
Bir yerin üzerindeyiz, bir bakmışız altında.
O nedenle;
"Gün" neyse o, "an" neyse hayat o.
Kaldığımız yerden, aynı hevesle olmasa da,
İçimizde hep yanacak "o maden ateşini" bir parça söndürmeye çalışmak niyetiyle,
DEVAM...














26 yorum:

  1. Canım günaydın, kesinlikle öyle içimizdeki heves aynı değil, ama herşey bizim için hayatın tadı tuzu bu ... önemli olan millet olarak olanlardan ders çıkarıp, hatanın tekrarlanmaması üzerimize düşen görevleri layıkıyla yerine getirmek...sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Günaydın Sevgi, başlamak lazım işte bir yerlerden, esas utanması gerekenler utanmıyor biz nefes aldığımıza bile utanır olduk, o haldeyiz.

      Sil
  2. Ağzına sağlık duygularıma tercüman olmuşsun.. "hayat devan ediyor" derlerdi büyükler de sinir olurdum ama maalesef öyle.. umarım gereken önlemler alınır umarım insanlık için refah için çözüm bulmaya çalışılır.. ümidediyorum... ümitsiz yaşayamaz ya insan işte öyle.. içim açıldı resimlerinle.. teşekkürler emelim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu biter başkası başlar Sebuşum. Biliyorsun en yakın hissedenlerden birisin sende.
      Zihniyeti değiştirmek nasıl olacak, eğitimde gitti elden. Ben asıl onu düşünüyorum kara kara...

      Sil
  3. Günaydın canım bunları evden yazıyorum. Dediğine katılıyorum ama evde olunca ister istemez tv seyrediyorsun ve haberlerin hepsi mi korkunç olur hepsi mi cinnet? Umutsuz berbat bir hale geldik. Fotoğrafların biraz da olsa moral verdi bana. Artık ne yazayım bilemiyorum mükemmel diyeceğim ne diyeyim. Ellerine sağlık...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ebru hasta mısın? Niye evdesin? Bakamadım bloğuna da. TV seyretme, inan korku filmi etkisi yapıyor bende. Gece uyuyamaz oldum günlerdir.
      Çok teşekkür ederim, sağol güzel sözlerinizle neşe buldum bugün.

      Sil
  4. Günaydın...Hayatı ertelememek lazım...Yapılmak istenenler yapılmalı,sonraya bırakılmamalı...Hayat pamuk ipliği misali...Yaşanan acılar unutulmuyor ancak hayat her şeye rağmen devam ediyor...Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet evet...ertelemeden, ne istiyorsan, aklından geçenle, kalbinden geçen birse hiç durma...artık böyle:)

      Sil
  5. çok doğru.. kaldığımız yerden geriye kalanlar için devam etmeliyiz.. keşke hayat hep böyle güzellikler le dolu olsa, keşke herkes yarına umutla bakabilse.. fotoğrafların içimi açıyor. teşekkür ederim

    YanıtlaSil
  6. Her gün yeni bir felakete uyanmasak iyi olacak ama...
    Bir bakıyorsun kişisel bir bakıyorsun toplumsal- hoş kişisel olanlar da toplumu ilgilendiren şeyler ama.-
    Burası yine huzur kokuyor misler gibi Emel kokuyor,huzurun daim olsun canım!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynı o dediğin gibi oluyor Nilgüncüm, her sabah, bu gün ne oldu acaba diye güne başlamak acaba yorucu ve yıpratıcı. Bizim kadar karmaşığıda yok dünya da, evet skandalları var, ekonomileri ters gidenler var ama, hep mi skandal olur, hep mi facia yaşanır, hep mi ekonomi ters düz olur bir ülkede...
      Uyanacağız inşallah...

      Sil
  7. seni özlemiştim...merak eder olmuştum ama kolu kanadı kırık olup, o kolu kanadı toplamak yavaş yavaş oluyor, çiçek böcek iyki var, ilk günler değil paylaşmak bakamıyordum bile hayatın renklerine, karadan karaydı dünya. lakin, kötü o kadar çok ki, bir avucuz aslın da , renkle çiçekle böcekle dünyaya seslenen, inadına paylaşmak gerek, çünkü şairin dediği gibi ''dünya yı güzellik kurtaracak'' ve lütfen sen , ben ve satırlarımı okuyanlar bugün MERCEDES SOSA' dan Gracias A La Vida dinleyelim....derim...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim Ayşencim, alıştık birbirimize:) Sen istanbul a gelince, bende aranıyorum, nerede kaldı diye:))
      gracias a la via yı da dinleyelim bakalım, hiç duymadım.

      Sil
  8. maalesef hayat devam ediyor, birilerinin kıymetini çok iyi bildiği ama birilerinin de bilmediği hayat....bir daha yaşanmasın Emelciğim, hiç bir eve ateş düşmesin.

    YanıtlaSil
  9. Emelcim, hoş geldin sefa geldin güzel fotoğrafların ve tüm duyarlılığınla. Bazen, "iyisiyle kötüsüyle hayat bu" demekten başka yapacak bir şey kalmıyor. İnsan onuruyla yapacak çok şey, edilecek çok mücadele, alınacak çok yol var tabi ki... Bu dediğim olana, ölene, yitene karşı. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  10. hayat bu acısıyla, tatlısıyla yaşanmak için. yenilenebilmek, Allah'a sığınıp ümidi kaybetmemek, yapmamız gereken. seviyorum hep umut dolu paylaşımlarını Emel.

    YanıtlaSil
  11. Kalrmine sağlık demekten başka bir söze gerek yok sanırım ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah Gülaycım, sözlerin bittiği yerlerdeyiz epeydir de, işte, ümitederek bakıyoruz hergüne, yapacak birşey yok.
      Çok teşekkür ederim.

      Sil
  12. Ülkemizde yaşamların nasıl pamuk ipliğine bağlı olduğunu görünce ben de kendime sık sık bunu hatırlatmaya çalışıyorum.Dediklerinde çok haklısın ama yaşamak biraz da bu galiba hep sonrasını merak etmek...Ve bu endişe sırasında ömrün eksilmesi...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Senin yaşadığın yerde, biliyorsun, insanlar, doğanın en acımasız felaketleri ile boğuşuyorlar ve dünya onların sabrına, müşvikliğine, sessiz çığlılarına, hayata tutunmalarına, yıkılmadan ayağa kalkmayı bilmelerine hayran.
      Adamlar, doğal felaketler nedeni ile bile, benim sorumluluğumdaki alanda, şu kadar insanı koruayamadım diye istifa ettiler göz yaşları içinde.
      İnsani değerler içinde, siyaset yapılamaz mı?
      Siyaset, insanlığı unutturur mu?
      Bunu hatırlatmak lazım bizimkilere ama, dilde tüy kalmadı.

      Sil
  13. Seninle günü aydınlatmaya varım. Sevgiler güzel dost.

    YanıtlaSil