Annemin Çin İğnesi Laleleri
Sene 1955
Yalova
Beline kadar kuzguni siyah saçlı, kalem kaşlı, incecik belli, 16'sı bitmemiş, zarif, dünya güzeli "annem",
Askerden yeni gelmiş, bakışları, yeşile çalan ama yeşil olmayan, elanın en güzel tonu ile bakan, ince yüzlü, bir erkek için fazla güzel elleri olan, şiirler yazan, kitaplara aşık, 22'sini henüz tamamlamış, memuriyete daha başlamamış, "anasız-babasız, kimsesiz" bir delikanlı "babam".
Bir cesaret, kasap dedemin karşısına geçiyor, "Allahın emri" diyecek, "Peygamber" diyecek, dedem satırı kaldırıyor ve babamın üzerine yürüyor, babam kaçıyor, o kovalıyor.
"Memura verecek kızım yok" benim diye bağırıyor arkasından.
Ve bir gece,
"Sen vermezsen, bizde kaçarız" hesabı, -o zamanlar, hep kızlar kaçarmış nedense- aynen dizilerde, filmlerde olduğu gibi, annem bir bohça yapıyor, babamla buluşup, ilk otobüsle, babamın memleketi Ahmetbey'e kaçıyorlar.
Dedem bir kaç yıl görüşmüyor onlarla, ama sonradan çok seviyor babamı, anneannem "cennet kuşum" diye seviyor.
Zorlu bir başlangıç, yokluklar, annemin, Yalova gibi o zamanın şartlarında, modern denecek bir yerden kalkıp, daha kapalı bir köy hayatına geçişi, yaşadığı sıkıntılar, ana-baba hasreti, ama sevdiği ile olmanın huzuru sayesinde, "nohut oda-bakla sofa" hayatları başlıyor.
Sonra yine, kürkçü dükkanına, "Yalova'ya"gelip yerleşiyorlar.
Ta ki babamın, 2008'de ansızın gidişi ile noktalanan, tam 53-54 senelik gerçek bir aşk, yaşam ve anılar dizisi.
Anneme bazen, "yazsan roman olur" diyorum. Öyle bir hayat.
Bu çin iğnesini, annem o sene, -1956- Ahmetbey'de kadınlardan öğreniyor ve yapıyor.
Ceviz sandığından çıkarıp, getirdim İstanbul'a. İki tane daha var, daha özenli çerçevelere asıp, salonun duvarına yan yana koymayı düşünüyorum, acele ettim biraz.
Hem babamın doğum günü şerefine olsun, hem annemin babama olan aşkını hep yaşatsın maksadı ile girişe astım.
Nasıl mutluyum baktıkça, nasıl hüzünlüyüm.
Ama en önemlisi, gururluyum, "babam gibi" bir babam, "annem gibi" bir annem olduğu için.
Gunaydin emelcim.son satiri okuyunca tuylerim urperdi.keşke bizim evlatlarımızda bızden sonra boyle duygularla bızı,gecmıslerını yad etseler,sahıp cıksalar en onemlisı gurur duysalar .allah hepimizin ölmus yakınlarını nurlar içinde yatırsın.kalanlarada sağlıklı ,güzel günler nasip etsin. Keşke analarımızla daha çok vakit geçirebisek hayat çabuk geçiyor.onları mutlu etmek lazım.fazla duygulu haller ortaya dökmeden didem kaçar .hoşçakal ve teşekkürler.
YanıtlaSilKeşke Didem:( ben 15 yaşında yatılı okula başladım ve sadece haftasonları onlarla vakit geçirebildim. Yani dolu dolu 15 yaşına kadar anne-baba yanındaydım. Sonra, okul, iş derken...vakit geçiyor, hayatlar geçiyor işte...
SilAmin çok teşekkür ederim.
okurken içim sızladı... ne güzel bir sevda, ne zor bir başlangıç. anneciğinin emeğine, bu denli sahiplendiğin, yaşattığın ve gururlandığın için senin de yüreğine sağlık....
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim, o zamanlar herşey o kadar zorluklarla elde ediliyormuş ki, belki de kıymet bilmeleri bu yüzden di? Bizim kuşaklar şanslı değilliz bu konuda kesinlikle. Teknoloji, mal-mülk-para huzur vermiyor, bunu bir anlayabilse insanoğlu keşke!
SilNe mutlu sana..çok şanslısın..
YanıtlaSilAllah geride kalan güzel anneciğine uzun ve sağlıklı ömürler versin ♥ her zamanki gibi öyle güzel anlatmışsın ki hikayelerine ortak olduk sayende ♥
YanıtlaSilAslında o kadar özet geçtim ki! Uzun yazıları beceremiyorum ben. Hem yazarken kendim sıkılırım, hem okuyanı sıkarım. Ama özet olarak, yoklukla ve sıkıntılarla mücadele etmenin tek şartı sevgi ve birlik olma. Bana onlardan kalan en değerli miras. Herşeyi sev.
SilGünaydın Emel Hanım, demek eskiden memura kız verilmezmiş, şimdilerde de ilk kriter sanki, sebebini pek anlamasam da. Acaba o zamanlar işsizlik sorunu yok muydu memlekette?
YanıtlaSilAllah rahmet eylesin babanıza. Annenizin de ellerine sağlık, çok güzel. BU tabloyu gördüğünde çok sevinir eminim. Anne babanızı da güzel hatırlamanız ne büyük lütuf. Sevgiler..
O zamanlar, ekmeğin karne ile verildiği zamanlar. Okumuş olmak, paranın olduğu anlamına gelmiyor, zaten paran olsa da, alacağın kişi başı çeyrek ekmekten öteye gidemez. Dedem de kasap. Et değerli. Et yiyen, et giren ev zengin ev kafasına göre. Annemde gözünün nuru kızı, ya kasaba varacak ona göre, ya da hayvanları olan, ahırı büyük olan bir ağaya:(
SilDaha memuriyeti bile kesinleşmemiş, anasız- babasız biri gelip kızını istemiş. Hayalleri yıkılmış adamın.
Geriye kalanlar anılar ve birkaç parça hatıra...ne güzel yazmışsın.
YanıtlaSilAynen öyle.
SilBu yaşanmışlık hissi, bu duygular bu aralar bende tavan yapmış vaziyette. Eskiye inanılmaz bir heyecan duyuyorum. Annemin-babamın elinin değdiği, bir zamanlar nefeslerinin dolaştığı her yere:(
Özlüyorum.
Ne güzel anlatmışsınız, gözlerim doldu okurken...
YanıtlaSilTeşekkür ederim, çok mu acıklı olmuş:( Eskiler biraz hüzünlü değil mi?
SilElimde değil, yazarken de hüzünlüyüm, okurkende, bakarkende:(
yazını okurken çok etkilendim emelciğim, sanki defalarca izlediğimiz, her izlediğimizde daha bir keyif aldığımız eski filmlerimiz gibi geldi. en önemlisi ise yazdığın son cümleydi. aynı gururu taşıyoruz, ne mutlu bize...
YanıtlaSilHep böyleymiş ama eski aşklar Özlemcim değil mi? Daha bir anlayışlı, birbirini anlayan, biri sinirliyken diğeri hoplamayan...
SilSabır ve tevekkül.
Sevgi en başta.
icim acıldı ne hos*-*
YanıtlaSilSen sadece fotoğraflara baktın kesin:)
Silyazı pek iç açmıyor da:)
Yaşları hariç aynı benim annem ve babamı anlatmışsınız sanki. Anneciğim de kaçmış babama, o güzel ela gözlerine vuruldum der hep annem :) Evet o zamanlar hep kızlar kaçarmış ya da erkekler mi kaçırırmış kızları...
YanıtlaSilLüleburgaz Ahmetbey değil mi? Annem de Lüleburgaz ın başka bir köyünden.. Hikayeleri ne kadar da benzer..
Babacığınıza Allah rahmet eylesin.. Anneciğinizin de el emeği nasıl da yakışmış yerine..
Evet Çorlu, Lüleburgaz arası. Babam Çorlu'da doğmuş, annem Lüleburgaz. Annem küçükken Yalova ya yerleşiyorlar.
SilAnnemi bu yaz kısmetse Lüleburgaz a bir götüreceğiz. Babacığıma kısmet olmadı, götüremedik onu. İçim bir tek ona yanar. Çok istedi, denk gelmedi:(
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
Silbabacığına rahmet,anneciğine bol sabır dilerim emel'cim.Annenin yalnızlığını sizin arada gidip ziyaretlerinizle keyifleniyordur napalım buda hayatın gerçekleri bizler de elele gitmeyeceğiz ya birimiz elbet kalacak bu güzel hayat hikayesi gibi geriye çooook güzel aşk-sevgi ve dünya iyisi insan gibi insan yetitşirip bırakmaları onlarda emin ol seninle gurur duyuyorlar,sevgilerimle...
YanıtlaSilEvet, "hayat" diyip sabır gösteriyoruz işte bu gidişlere Gülcancım.
SilAllah herkese sağlık ve uzun bir ömür nasip etsin.
Çok teşekkür ederim.
Allah rahmet eylesin Emel...hatıralar ne güzel...
YanıtlaSileskilerin hayatları da hep dediğin gibi roman olacak şekilde..
sevgiler..
Amin canım, Teşekkürler, sağol.
Silİçim titredi, hakim olmak istemedim gözyaşlarıma sessizce köşemde ağladım...baba özlemini ta derinlerinden hissettim yazınla. 97 yılından beri yaşayan içi titrek bir üniversiteli kız oldum, yetmedi, mezuniyetinde babasız bir öğrenci, düğününde babasıyla dans edemeyen gelin, çocuklarına dedesini sadece resimlerde gösterebilen bir anne, hep hayatıma ağır bir yük olarak eklendi durdu. Yokluğuna inat sevgisi hep çoğaldı içimde. Ben de hep gurur duydum, övündüm, inşallah bizler de bizden sonraki nesillere gurur verici bir ebeveyn oluruz. Canımm çok uzattım babana allahtan rahmet , annene de sağlıklı ömürler diliyorum...
YanıtlaSilHiç uzatmadın. Seni çok iyi anlıyorum.
SilSana da sabırlar dilerim Sevgicim, babacığına rahmet.
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilEmel gözlerim doldu okurken:( nasıl güzel bir aşk, iyisi ile kötüsü ile nasıl güzel bir birikim ve evlilikmiş, mekanı cennet olsun güzel elli babanın, annenin de ellerinden öperim..
YanıtlaSilCanım sebuşum çok sağol.
SilÇok güzelmiş hikayeleri. Ne mutlu sana, böyle bir anneye ve babaya sahipsin. Evinin en güzel yerini hakediyor bu çin iğneleri...
YanıtlaSilSalona asıcam aslında Monicacım. Diğer ikisi içinde uygun birer çerçeve yapıp, hepsi bir yerde, daha bir gözümün önünde.
Silçok teşekkür ederim.
bu kadar güzel anlatılırdı...kalemine,yüreğine sağlık Emel'im...çok az hikaye insana kendini hem buruk hem de mutlu hissettirir...babana bir Fatiha okuyım şimdi...annenin de ellerinden öperim...
YanıtlaSilSibelim, Allah razı olsun. Çok teşekkür ederim canım arkadaşım.
SilAmin.
annem de benzer şeler yapıyo. söleyim de bana yapsın bundan yaa :)
YanıtlaSilolur söyle yapsın:)
SilEminim onlarda senin gibi bir evlatları olduğu için çok gururlu ve mutludurlar.
YanıtlaSilEskilere değer vermende çok güzel.
Sevgilerimle..
Ne mutlu.. Ne güzel bir hayat. Zorluklar olsa da birlikte göğüs germiş olmaları bile her şeye değer.
YanıtlaSilGözlerim dolu dolu okudum.
Sandıkta o kadar çok hatıra emek var ki, bu şekilde değerlendirilmeli. El üstünde tutulmalı. Benim içinde böyle şeyler çok özel.
Allah anneciğine uzun ömürler versin. Babanda nurlar içinde yatsın.
Sevgiler..
Amin canım, çok teşekkürler.
SilZiyadesiyle duygulandım son satırlarda, inşallah bizim çocuklarımız da bizim için böyle desinler ilerde...
YanıtlaSilBabana rahmet, annene uzun, sağlıklı bir ömür olsun Emelcim....
çok teşekkür ederim Esencim, sağol, Amin.
Silne güzel bir aşk hikayesi bu
YanıtlaSilAllah annene uzun ömür versin canım
sevgiler
Amin, çok teşekkürler.
SilEmelciğim, çok duygulandım yazını okurken.Biraz masalsı, tamamen gerçek..... ne zor ama, ne kadar da güzel bir hayat yaşamışlar. Sabırla yoğrulmuşlar .Senin gibi her şeyin kıymetini bilen cici de bir kız büyütmüşler.Babana rahmet
YanıtlaSilAnnene de uzun ömürler diliyorum babanın şerefine ne güzel bir nostalji yaşatmışsın evinde .
Anneciğinin göz nurunun bu köşede kıymetinin daha da artacağına eminim.
Sağol Ebrucum, ne kadar değerli, ne kadar kıymetliler.
SilÇok teşekkür ederim.
Ne kadar şanslılar böyle güzel, bir ömürlük bir aşk yaşamışlar... Herkesin böyle duyguları yakalayabilmesi, ve senin gibi bu güzel anılarla yaşatabilmesini diliyorum :)
YanıtlaSilBugün işyerindeyken yazının bir bölümünü(dedenin babanı kovalama kısmına kadar okudum)acil bir işim çıktı yarım bırakmak zorunda kaldım.Eve geldim işler bitti,bilgisayarın karşısına geçtim ve devamında ne olmuş acaba diye kaldığım yerden devam ettim.Ne güzel bir hikaye.Allah annene uzun ömür versin,baban nur içinde yatsın.Darısı sizin başınıza...
YanıtlaSilAmin Hümeyracım, çok teşekkürler.
SilOkurken içim titredi.Ne güzeldir insanın sevdiği uğruna yollara düşmesi.Ve aşklarının meyvesinin de bu aşkı yaşatması.Çok güzel bir yazı çok güzel bir düşünce her zaman görülecek bir yere o zamanın hatırasını asmak.Sevgiler.
YanıtlaSilAh Yerazcım hoşgeldin. Seni burada görmek ne güzel. Sadece ING de kalmasın dostluğumuz, paylaşımlarımız. Çok teşekkür ederim.
SilBenim tatlı Emelim'in senin yumuşacık sevgi dolu ,dünyayı kucaklayacak kadar büyük bir yüreğin var.
YanıtlaSilAşkı yaşayan bir ana-babanın kızı olarak büyümek senin bu dünyaya gelirken sahip olduğun ayrıcalıktı ,işte şimdi de sen en güzel duaların pozitif enerjinle seni tanıyan herkese bu ayrıcalığının nimetlerini sunuyorsun.
Hayatta hiçbir şey tesadüf değildir ki ...
Ailemiz bizim sahip olduğumuz en büyük hazinemiz ,ne mutlu ki bazılarımız çok şanslı oluyorlar ... Bu yürek ısıtan aşk hikayesi " sahi böyle insanlar hala var mı? " dedirten cinsten. Beni ve eminim tüm okuyanları böylesine derin etkilemesi de etiyle kemiğiyle var olan insanlara ait olmasıydı. Seni tanıyoruz ya sanki anne babanı da tanıyormuşuz gibi... Çok güzel çoook!
Dünya işte böyle insanların hatırına hala ayakta !
Ellerinden öperim o güzel insanların!
Sen beni ağlattın,
SilO kadar samimi ve içten ifade etmişsin ki! tutamadım kendimi.
Çok teşekkür ederim sana, varlığın içinde Tanrıya şükür!
hikaye ayrı güzel, iğneişi ayrı güzel... evin de çok güzel arkadaşım:)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim, çok sağol Deli anne.
Silya ne güzel bir yazı.. okurken gözümde canlandılar, içim titredi. çok güzel bir iş yapmışsın, harikasın. anılara bayılıyorum!!
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim, geçmişle yaşayıp, geleceğe bakmak bana çok iyi geliyor. Bende seviyorum anıları.
SilMerhaba,
YanıtlaSilAllah rahmet eylesin. Ruhu şâd olsun. Sizlere uzun ömürler versin.
Hem yazılarınızı hem IG'den fotoğraflarınızı keyifle takip ediyorum. Bayıldığım bi tarz. Hem sade hem detaylı. Gönlünüze sağlık.
Banu (IG'de blutut) <3
Merhaba Banucum, biliyorum seni ING den. Çok teşekkür ederim güzel yorumun için.
SilGörüşmek üzere, Sevgilerimle
Çok memnun oldum :) Gönlümüzce, neşemizce güzel günler diliyorum.
SilSevgimle.