Çarşamba, Aralık 11, 2013

Marmelatlı Kurabiye








Çok gizli çalışmalar peşindeyim sormayın:)
Günlerdir bir tarifin peşinde, bir o yana bir bu yana savrulup duruyorum mutfakta.
Olmadı, olmuyor yarabbim. 
Kabarıyor devasa bir şey oluyor, tamamdır diyorum, bakıyorum, dokusu istediğim gibi değil. 
Bu nedenle biraz daha araştırmalara devam edip, o harika tatlı ekmeğin reçetesine ulaşacağım, bunu da buraya yazıyorum.
-Çok hırslı gördüm kendimi bak-

Dün, o tarifle uğraşırken, Alp'inde okuldan gelmesine 1 saat kala, bu bisküvileri yapıp, ortasına da marmelatı koyuverdim. Bir nevi, "sorun sende değil, bak ne güzel kurabiyeler yapıyorsun, sorun o ekmeğin hamurunda" sorunsalına cevap niteliğinde oldu benim için bu kurabiyeler.
-He, böylede uzun cümleler kurarım ya bazen, kendim bile ne dediğimi anlamam yani-

Bu tarif, çok basit, pek kolay. 
Soğuktan elleri donmuş oğlumun, sıcak-sıcak eline verip, bir de fotoğraf çektim şipşak:)
Buyrun;

Malzemeler

300 gr. un (2 su bardağı yaklaşık)
200 gr. tereyağ -oda ısısı-
100 gr. şeker (1 su bardağı yaklaşık)
2 yumurtanın sarısı
1 paket vanilya veya 1 çay kaşığı vanilya özütü
1 tutam tuz
süslemek için marmelat ve pudra şekeri

Tüm malzemeyi karıştırın. Kabın üzerini folyo ile kapatıp, hamuru 1 saat buzdolabında bekletin.
Tezgahın üzerini unlayın. Hamuru 1 cm kalınlığında açın ve gondol kurabiye kalıpları ile ikiz hamurlar kesin. Bir tanesinin ortasını delin, oraya marmelat konacak.
Yağlı kağıt serili tepsiye dizin ve 15-20 dakika 180-190 derecede pişirin.
Soğuduktan sonra, -deliksiz olan-, taban olacak kurabiyeye, marmelat sürün, delikli kısmı üzerine oturtun. Pudra şekeri serpin. 

Hadi iyi temennilerle, sağlıcakla...




26 yorum:

  1. Yahu ben senin yaptığın sıklıkta kek, kurabiye, ekmek, börek, çörek yapsam eşim beni topa tutar bana kastın mı var diye. Bir tek yapması değil, bu kadar yapıp da kararında yemenin sırlarını da paylaş bizle, please ;)) öptüm..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İpek, kararında yemek ve paylaşmak en doğru kelimeler evet. Benim yaptığım bu keklerden, çöreklerden kuşlarda, kedilerde, köpeklerde, insanlarda faydalanıyor biraz biraz ya, o yetiyor sanırım. Meyve çöplerimizden bile balkondaki saksılarda nasipleniyor. Doğal vitaminli gübre al sana:)
      Bir de bu yaptıklarım bende Endorfin salgılıyor. Hormonal yani:)

      Sil
  2. Çalışan annenin çocuğu olarak okuldan geldiğimde hiçbir zaman kek, kurabiye kokusu karşılamadı beni. Bu durum ne kadar yerleşmişse kafama şimdi işten erken gittiğimde ya da çalışmadığım günlerde hemen bir kek yapıyorum, çocuğum yok ama eve gelenleri vanilyalı kokularla karşılamak çok mutlu ediyor beni :) Aklıma eski günler geldi oğlunuzun elinde görünce...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. 20 sene çok yoğun çalıştım, seyahatlerim çok olurdu 2 sene evveline kadar mesela ama bir gün bile evde keksiz, kurabiyesiz bir kavanoz hatırlamıyorum.
      Bu sanırım biraz gönül işi Ebru. Bende yapmayı çok seviyorum ve dediğin gibi o vanilya kokusu yukarıda ipeğe de yazdım bende inanılmaz bir mutluluk hissidir. Kalıcı bir kokudur birde. Yıllar geçse, o koku kalır hafızanda.
      Sende ne güzel mutluluk tarifi veriyorsun bak. Hep keyifle devam et dilerim...

      Sil
  3. elinize sağlık,bayılırım marmetaltlı kurabiyeye bana hep çocukluğumu hatırlatır..:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çocukluğumuzu hatırlatan her şey ne güzel değil mi? Teşekkürler.

      Sil
  4. Günaydın canım!
    O güzel elleri öperim ben...
    Kurabiye nefis görünüyor nefissss!!!!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nilgün çok sağol. Senin kış bahçende ne güzel gider biliyor musun bunlar:)

      Sil
  5. Bugün kar tatili bizde yapılacak en güzel şey mutfakta nefis kokan kurabiyeler ....bak şimdi tarifte önümde süper görüntüsü ile Emelciğim.Ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  6. süper pek de şık görünüyor ellerine sağlık
    sevgiler

    YanıtlaSil
  7. Çok geç farketsem de bu bloğu geç olsun da güç olmasın diyerek selamlıyorum sizi.Ne hoş bir blog bu,ne kadar güzel ferah bir ev ve yine o kadar ferah iç açıcı fotoğraflar.Başladım bakalım geriye doğru okumaya ne zamana bitiririm bilinmez.
    Bir anda kendimi burada buldum belki de bu mis kokulu kurabiye çağırdı beni kim bilir.Orta okul yıllarında atölyemizde yapmıştık bu kurabiyeyi.Adı marmelatlı düğme kurabiye idi.Çok sevmiş o hafta sonu evde denemiştim.Bıkana kadar da (böyle pis bir huyum var takınca takıyorum )yapıp yapıp yerdim .Şimdi yine düştü aklıma ben bi yapayım bunu.
    Sevgiyle ve daima mutlu kalın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ah, çok teşekkür ederim, ne kadar güzel yazmışsınız. Beğenmenize çok sevindim.
      Benden de selam ve sevgiler.

      Sil
  8. Ay ne hamarat-sın sen, sürekli birşeyler yapıyorsun. Enerjine hayranım wallahi. Maşallah diyelim de :))) bu güzellikler bitmesin.

    YanıtlaSil
  9. Çok güzel fotoğraflar, çok güzel bir kurabiye.Elinize sağlık.
    Ekşi maya ile epey uğraşmıştım bende bir zamanlar.Tam oldu derken bir bakıyordum kayboluyordu kabarcıkları.Ya da herşey yolunda gidiyor, ekmeğe dönüşeceğine tam bir kayaya dönüşüveriyordu:( Pes etmedim asla ve sonunda başardım.İşin sırrı asla vazgeçmemekte ve zevkle çalışmalara devam etmekte.İyi haberlerinizi bekliyor olacağım.Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Ekşi maya değil ama bir o kadar zahmetli bir şeymiş. Bakalım denemelere devam:)

      Sil
  10. çok kolaymış bu Emel ben yaparım ki bundan :) şu merakla aradığın tarif sonucunda ne çıkacak merak ediyorum. hadi bakalım kılaylıklar diliyorum...

    YanıtlaSil
  11. Belki ve elbette...farkında değilsin sen Emelcim...ama bana yaşam sevinci oldun...paylaştıkların ve pozitifliğinle...zor günler geçirdim ve geçiriyorum işyerinde huzurlu değilim....ama hergün acaba ne paylaşmış bugün diye sabırsızlıkla açıyorum bloğunu ve oğullarıma bu enfes şeylerden senin tarifinle yapıyorum...teşekkür ederim ve ellerine, kalemine sağlık...umarım tüm yaşamın bu tatlı kurabiyeler kadar güzel geçer...Meltem...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Meltem,
      Birazcık olsun rahatlattıysam var yaaa...o kadar mutlu olurum ki!
      İş yerindeki huzursuzları çok iyi yaşamış ve bilen biri olarak, sana sabır diliyorum. O kadar dertliyim ki bu konudai seninle saatlerce çay-kahve eşiliğinde bu muhabbeti yapabilirim, kafanı şişirip, kendi derdini unutup, bana üzülebilirsin belkide.
      Bu sabah aynı şeyi konuştuk eşimle. Ben 20 sene çalıştım, eşimde 19.senesinde. Bir kere bile olsun o yirmi senede aman nede güzel işe gidiyorum yaşasın demedim. Gittikçe de daha da kurtlar sofrasına dönen son iş yerimden, çantamı aldığım gibi çıktım. Ruhumu teslim etmedim, hakkımıda helal etmedim.
      Evet maaş karşılığı bizi satın alabiliyorlar, bir sürü karaktersiz insana, insan-mış gibi davranmak zorunda kalıyorsun ama bazı durumlar var ki, katlanmak zorundasın.
      Orası gerçek hayat değil.
      Eğer evinde huzurun varsa Meltemcim, salla gitsin! Takma kimseyi, takılma kimselere.
      Konuşuruz inşallah uzun uzun bu konu benim hassas noktam.
      Sevgiler,
      Huzurlu ve mutlu bir gün diliyorum sana.

      Sil
  12. Hem bakis acina hemde kurabiyelerin sekline bayildim :))
    Ellerine saglik, afiyet olsun
    :))

    YanıtlaSil